Dwarsliggen. Speurtocht naar heilzame seksualiteit.

In de VPSG komen wij op voor vrouwen en mannen die in hun leven te maken hebben

(gehad) met seksueel misbruik. We ontdekten dat seksueel misbruik zo moeilijk binnen

geloofsgemeenschappen ter sprake komt omdat er geen ervaring is met praten over

seksualiteit als zodanig. Ook niet over het goede en mooie ervan. Er is onmiddellijk gêne en

schaamte, gebrek aan taal. Of het wordt lacherig.

We merken ook steeds dat het mensen moeilijk valt een idee te krijgen van wat seksueel

misbruik is, zeker als het volwassenen betreft. Waar zijn dan die grenzen die worden

overschreden? Wat is een 'gewoon' seksueel contact en wat is misbruik? Wat is goede of

heilzame seksualiteit?

In een nieuw project

Dwarsliggen. Speurtocht naar heilzame seksualiteit willen we samen

met mensen uit de kerken hierop ingaan. Dwarsliggen betekent hier ook dwarsliggen op een

maatschappelijke trend waarbij het in allerlei situaties uit de kleren gaan, erotische situaties

creëren, seks hebben op steeds jeugdiger leeftijd als normaal of wenselijk of stoer wordt

gepresenteerd. Daar komt nog bij een media bombardement van seksuele en erotische

beelden. Dat legt vaak culturele of fysieke druk op meisjes en jongens om mee te doen.

Ga je niet mee in de trend dan loop je het risico voor gefrustreerde koe of sukkel te worden

uitgemaakt, of val je buiten de groep. Hoe moeten jongeren op het spoor komen van

kernwaarden ten aanzien van hun seksualiteit als de volwassenen zwijgen? Wij willen

dwarsliggen op deze maatschappelijke ontwikkeling. Zoeken naar nieuwe heilzame waarden.

Zonder preuts te zijn

Als VPSG hebben we ervoor gekozen om nu eerst maar eens te proberen om het gesprek over

heilzame seksualiteit te openen. En daar taal voor te zoeken. Daarbij willen we vooral vanuit

het geleefde leven, dus uit eigen ervaringen spreken. Mensen zijn verschillend en dus zijn ook

hun seksuele verlangens en mogelijkheden verschillend.

Tijdens de Oecumenische Vrouwensynode in maart zijn we daarover in gesprek gegaan.

Beginnen bij het begin: wat vinden vrouwen zelf wat heilzaam of bevrijdend is aan hun

seksuele activiteiten? Kern van alle antwoorden was: wat relationeel is. Grenzen zijn daar te

trekken bij wat voor de ander heilzaam is. Of wat niet communicatief is. In gemeenten en

parochies kunnen dit soort zaken op veel momenten aan de orde komen, bij doopgesprekken,

bij huwelijksvoorbereiding, in pastorale groepen, in jongerenwerk, in liturgie. De integriteit

van het lichaam is uitgangspunt.

Een van de meest aangehaalde bijbelteksten Joh.1,1

het Woord is vlees geworden en heeft

onder ons gewoond

is een van de fundamenten van het christelijk geloof. Gods woord heeft

vorm gekregen in een mens. Een mens met een lijf. Dus een seksueel mens.

In kerk en theologie zou het dus volop moeten gaan om mensen en hun lijf, om hun hart, hun

gevoel, hun verstand en de macht en pracht van hun seksualiteit. Om het door mensen,

mannen, vrouwen en kinderen geleefde leven, ook met zijn lichamelijk kanten.

Jeannette M.Deenik-Moolhuizen, projectmedewerkster VPSG